16 Oct

Fortaleza, por Carol Pacín

Fortaleza, por Carol Pacín
.
Carlos aceleró el paso y saludó a Alicia extendiendo sus brazos hasta quedar entrelazados de un modo aparatoso. Ella se protegió el cabestrillo: no estaba preparada para un saludo tan efusivo, menos aún en la verdulería de Mia Mia.

Carlos agradecía que Alicia visitara tan a menudo a su madre, pues había servido para que el ánimo de María mejorara mucho. Alicia empezó a hablar sin pausa hasta que se despidió de Carlos.

—¿Hija señora María? —preguntó Mia Mia.

—Sí, el hijo —respondió Alicia, sorprendida que Mia Mia hubiera cazado tanta información. Leer más

16 Oct

Per molt que bufi el vent, no s’apaguen les estrelles

per Víctor Pàmies

Tot sovint els crits i renous, si no ens espanten, no són més que foc d’encenalls.

Molt soroll de boixets i poques puntes. O també diem que molta fressa i poca endreça o que és més el soroll que les nous, amb el sentit que alguna cosa té menys importància que no sembla.

Aquesta dita també ens diu que no ens hem de deixar impressionar per amenaces sense fons, que no poden afectar una actuació decidida i ben fonamentada.

Diu el refranyer que ca que borda, no mossega. I en el sentit de fer servir els mitjans adequats a una situació, ens adverteix que no es poden matar mosques a canonades.