08 Ene

Corrosión, Cap. 35. Autocrítica

por Dioni Porta

Empezaré esta nota echando pestes de Pornografía de Gombrowicz. Me aburrí tanto que no pude acabarla. Apenas un puñado de párrafos me sirvieron para constatar que no lograría establecer ninguna conexión con la novela; tirantez que no hizo sino aumentar a medida que iban pasando las páginas y avanzaba con ellas nuestra tensa relación. Después de unas cuantas escaramuzas de conflictiva lectura, opté por desistir sin albergar ninguna duda a la hora de culpar a Gombrowicz de semejante fracaso. Me dije que Pornografía no era más que un remake fallido de Ferdydurke, un regreso de Gombrowicz a sus temas de siempre —la forma, la inmadurez disfrazada de rigor y pautas de actuación o el eterno conflicto entre juventud y vejez, entre plenitud y no-plenitud— que había degenerado en un artefacto pastoso y aburrido que no ofrecía nada nuevo, sino más bien todo lo contrario, pues la novela acaba resultando una parodia intrascendente de las obras maestras gombrowiczianas. Aquel Ferdydurke o aquel Cosmos que lecturas tan entusiastas me habían provocado y que no habían encontrado en Pornografía una digna sucesora. Leer más

08 Ene

De pare músic, fill ballador

per Víctor Pàmies

Tenim molts refranys per expressar aquesta mateixa idea de la semblança entre pares i fills, ja sigui físicament o pel que fa a gustos o tirada.

Diuen que els testos s’assemblen a les olles (del mig o de les vores)Tal pare, tal fillDe bon arbre, en surt bon fruitEl fill de la gata, rates mataEl pare joglar i el fill timbalerA tals pares, tals fillsFill de pare ballador, tot el dia saltaQui s’assembla als seus, no fa tort a ningúDe tal buc, tal eixamNo és bord qui retira als seusCabres virades fan cabrits viratsPer on salta la cabra, salta la xota… I en trobaríem molts i molts més. És un filó inesgotable!

Amb tot, cal tenir en compte que aquest tipus de parèmies habitualment s’apliquen en sentit negatiu, perquè els fills s’assemblen als pares i solen heretar llurs mateixos defectes.