Agombolar
La nena agombola la nina de drap. Ho fa amb un gest amorós, quasi instintiu. La prem fort contra el seu estómac, li fa un petó a la mà i la bressola suaument. I com l’agombola, amb quina tendresa, la nena petita a la nina.
La nena té por. Té por que, en un descuit seu, li prenguin o li robin. Prou que veu les mirades plenes de cobejança de les altres criatures. I sense la nina, ja no li quedaria res. La guerra li ha pres la resta. Per això, agombola sense parar la nina rònega de drap. La nina sense cap, nua i bruta. El seu tresor.
I com l’agombola, amb quina tendresa, la nena a la nina. La nina vella i lletja.
Trista nina. Nena trista. Trista, trista guerra. La nena de la guerra.
Agombolar significa tenir sol·lícitament cura d’algú i també acotxar. Agombolar-se és acomodar-se i bo d’agombolar (o de bon agombolar) és algú que a tot s’acomoda.