22 Jun

PALÍNDROMS 40, En castellà (12), Actuals, Markos Gimeno

per Jesús Lladó @JessLlad

En aquest periple pel món dels palíndroms en català i castellà, hi ha un personatge rellevant que palindromeja tant en basc com en castellà. Al país basc n’hi ha uns quants de palindromistes vinculats al CPI però el més actiu és Markos Gimeno Vesga, i d’ell parlo avui.

Markos Gimeno neix a Eibar (Guipúscoa). És escriptor, músic, actor, dissenyador, palindromista i un llarg etc. Es va aficionar als palíndroms a partir de sentir una ressenya del llibre La tienda de las palabras, de Marchamalo.

La seva llengua palindròmica és principalment l’eusquera. Des de fa anys proposa una endevinalla amb solució palindròmica al seu blog zerorajasoa.com, però, com deia, també es propaga en castellà.

És autor de diversos llibres. PALINDROMO ARIKETAK, de palíndroms en eusquera i Skizopoziks, de calemburs en eusquera i castellà. Col·labora amb la revista SEMAGAMES des del 2006.

Aquí van uns quants exemples del seu estil:

Se nota mi pipí. ¡Matones!

“O te relleno tu tonel”, le retó.

A lo Tsipras unís sin usar pistola.

Sí, padre, jeta rara pon o reposo, pero no parar a tejer da pis.

¿Yo, sádico? No caigo. Lo edipo parecerá pop. Ideología conocida soy.

-Huraño, sin oir besaba. ¡Casi pleno coito, tío!

-Con el pis ¿acabas ebrio?

-¡Ni soñar! ¡uh!

Si Ebro, solo, nace sedoso de secano, lo sorbéis.

Amo, tesoro, no comer pus supremo. ¿Con oro se toma?

¡Una mixta para Patxi, Manu!

¡Isa con el poco masai! De certero lloré poco, pero lloré trece días a moco pleno casi.

 

 


PALÍNDROM DE LA SETMANA

Lluca’m, Rolf!

Anem a un lloc?

La cito.

Relaxada, xal eròtic al coll nu…

Amena flor m’acull.

 



 

22 Jun

2007 Rest My Chemistry, Interpol

por Javier Avilés

[Ruido de engranajes]

(…)

¿Nunca dices nada al principio de la grabación? No sé… ¿la fecha, un número? Empiezo a sospechar que ni siquiera escuchas las cintas cuando llegas a casa. Quizás siempre esté hablando en la misma cinta, borrando lo anteriormente grabado. Intento sonsacarte alguna cosa pero tú no me das nada. Ni siquiera sé para que estamos haciendo esto. Solo sé que dices ser periodista y que quieres que hable ante este aparato para no-sé-qué. Dime una cosa, ¿estudiáis periodismo porque sois malos en ciencias y malos en arte, por ejemplo? ¿Malos en general en cualquier asignatura? [risa] Joder, chaval. Deja de poner esa cara. Dale un respiro a tu química. Sea lo que sea que tomas, déjalo por un tiempo. Y si no tomas nada quizás debas replanteártelo. ¿Es eso? ¿Quieres algo? Tengo polvos blancos. Pastillas azules y rojas. Líquidos fosforescentes. ¿No? Mejor… o peor, ya no sé qué pensar de ti. Tampoco es que me importe demasiado, pero ya son muchas semanas ante esta grabadora, hablando para no sé bien qué mierda de proyecto. Mírame. No he dormido en dos días, no me he bañado en nada que no sea sudor. Es posible que haya montado escenas y hecho muchas cosas de las que me arrepiento. Pero eso es la vida, un continuo arrepentimiento. Las cosas son así por todas las cosas que he hecho con anterioridad. Y me arrepiento, y acepto las consecuencias. Porque, al menos, he actuado, con acierto o desafortunadamente. Pero he hecho algo. ¿Me quieres decir qué estás haciendo aquí? ¿Qué estamos haciendo? Dame un motivo para el que la semana que viene vuelva a abrirte la puerta, un motivo que apacigüe mi deseo de empujarte escaleras abajo ahora mismo y lanzar la grabadora por la ventana. Leer más

22 Jun

Torcar

per Xènia Ribas Beltran

Et miro. M’encanta mirar-te. Crec que és una atracció que sento des de sempre o, si més no, des de fa molts anys. M’agrada quan estàs completament llisa i plana, d’un to gris argentí, com si fossis un espill gegant. I quan el vent et fa enjogassar formant unes ones altes, ben altes, amb uns rissos d’escuma al capdamunt. Mar de plata, mar d’hivern. També m’encises quan ets d’un blau límpid i cristal·lí, que generosament deixa a la vista i mostra tots els teus secrets meravellosos perquè tothom en pugui gaudir. I quan m’embolcalles i sento que m’acarones. Mar turquesa, mar verdosa, mar d’estiu.

Et miro. M’encanta mirar-te… Leer más